شاید مفهموم روانشناسی و روان درمانی برای بسیاری از افراد جامعه به درستی مشخص نباشد.

روان‌شناسی یکی از شاخه‌های علوم تجربی است که با استفاده از روش علمی به پژوهش و

مطالعه فرایندهای ذهنی و رفتار در موجودات زنده می‌پردازد.

به عبارتی دیگر مشاوره روان‌شناسی به مباحث رفتار و فرایندهای روانی می‌پردازد که منظور از رفتار کلیه حرکات،

اعمال و رفتار قابل مشاهده مستقیم و غیرمستقیم و منظور از فرایندهای مشاوره روان درمانی

مباحثی همانند احساس، ادراک، تفکر، هوش، شخصیت، هیجان و انگیزیش، حافظه و است.

آغاز روان‌شناسی به شکل علمی و آکادمیک، به اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم بازمی‌گردد؛

می‌توان گفت اکتشافات و تحقیقات قابل توجه در روان‌شناسی، تنها از حدود ۱۵۰ سال پیش شروع شده است؛

و این درحالی است که علوم تجربی دیگر از تاریخچه‌ای بلندتر و پربارتر برخوردار اند.

البته مباحث مربوط به ذهن و روان قرن‌هاست که ذهن متفکران را به خود مشغول کرده

و آثار مکتوب آن از دانشمندان یونانی و متفکرانی چون سقراط، افلاطون و ارسطو نیز در دست است،

اما این شاخه از علم تا پیش از روان‌شناسی جدید، به صورت مدون و آکادمیک مورد مطالعه قرار نگرفته بود.

مشاوره روانشناسی و روان درمانی چیست

اما پرسشی که در این بین مطرح است اینست که آیا آنگونه که برخی می پندارند،

روانشناسان صرفا با افراد ناتوان و دارای اختلالات روانی سروکار دارند؟

آیا تنها افراد مبتلا به جنون و دارای نقایص عصبی به مشاوره روانشناس مراجعه می کنند؟

واقعیت آن است که سالهاست این افکار و باورهای اشتباه به فراموشی سپرده شده است.

چرا که روان شناس با همه جنبه های زندگی انسان ارتباط دارد.

به همان اندازه که جامعه پیچیده تر شده، روانشناسی هم به صورت روزافزونی نقش مهمتر

و تاثیرگذارتری در حل مسایل آدمی بازی کرده است.

به اعتقاد بسیاری از روانشناسان، روانشناسی« علم رفتار » است و روانشناس به مطالعه علمی رفتار می پردازد.

در این تعریف، رفتار شامل تمامی اعمال قابل مشاهده از قبیل حرکات، گفتار، تغییرات فیزیولوژیکی و

حتی فرایندهایی که حاصل استنباط هستند، همچون تفکر و رویا می باشد.

روانشناسان بالینی و مشاوران، با استفاده از اصول و تکنیکهای روانشناختی و فنون روان درمانی،

به دنبال تغییر، اصلاح و درمان مشکلات عاطفی و رفتاری هستند.علاوه بر این روان درمانگر به دنبال تقویت،

رشد و تکامل جنبه های سالم و مثبت شخصیت می باشد.

اصل اساسی در روان درمانی، رابطه عاطفی و انسانی است که بیمار و متخصص با یکدیگر برقرار می کنند.

در جریان این رابطه بیمار تجارب و رفتارهای جدیدی فرا می گیرد که او را در برطرف کردن مشکلات و سازگاری

با محیطش کمک می کند. در مورد اینکه روان درمانی به چه میزان می تواند منجر به تغییر رفتار شود،

تحقیقات طولی متعددی طی سالیان گذشته صورت گرفته است. این تحقیقات بیانگر آن است

که روان درمانی نه تنها روش بسیار موثر و مفیدی در برطرف کردن معضلات روانی و رفتاری است،

بلکه نوعی آموزش پایدار در تغییر ویژگیهای شخصیت و رفتار به شمار می رود، که میزان بسیار پایینی در بازگشت

علائم بیماری را به همراه خواهد داشت.